Պանկեր
Պանկերը երիտասարդական ենթամշակույթ է, առաջ է եկել 60-ականների վերջին Մեծ Բրիտանիայում, ԱՄՆում, Կանադայում եվ Ավստրալիայում: Պանկերն իրարից տարբերվում են քաղաղաքական հայացքներով, բայց հիմնականում նրանք հադիսանում են սոցիալական եվ պրոգրեսիվիստական ուղվածություն ունեցող գաղափարների աջակիցները: Նրանց միասնական ձգտումը սեփական անձի ազատությունն ու լիակատար անկախությունն է, գլխավոր սկզբունքներն են «չվաճառվել», « հույսը դնել միայն սեփական անձի վրա» եվ «ուղիղ գործել»: Պանկերը հասարակության մյուս անդամներից տարբերվում են`իրենց սանրվածքով և երբեք մեքենա չեն նստում միայն մոտոցիկլետ:
Տոտեմապաշտություն (Տոտենիզմ)
Հիմքում ընկած է հավատն այն մասին, որ մարդկանց տվյալ խումբը ծագում է որևէ կենդանուց, բույսից կամ բնության երևույթից, որը գիտության մեջ ընդունված է կոչել <<տոհմ>>:
Առարկայապաշտություն (Ֆետիշիզմ)
Անշունչ առարկաների՝ ծառերի, ժայռերի, քարանձավների, պաշտամունքային հատուկ պատրաստված իրերի գերբնական հատկությունների նկատմամբ հավատն է:
Ոգեպատշություն (Անիմիզմ)
Ինքնուրույն գործող ոգիների կամ մարմնի մեջ ամփոփված հոգիների գերբնական էակների նկատմամբ հավատն է: Դրանք անտեսանելի են սակայն կարող են ազդել մարդկանց կամ շրջապատող աշխարհի վրա:
Հմայապաշտություն (Մոգություն)
Հնագույն մարդը ենթադրում էր, որ որոշակի հնարքների, գործողությունների, բառերի, երգի, պարի և այլ միջոցներով հնարավոր է անձրև առաջացնել, քամի բարձրացնել, բարձր բերք ապահովել, առատ որս ունենալ և այլն:
Պանկերը երիտասարդական ենթամշակույթ է, առաջ է եկել 60-ականների վերջին Մեծ Բրիտանիայում, ԱՄՆում, Կանադայում եվ Ավստրալիայում: Պանկերն իրարից տարբերվում են քաղաղաքական հայացքներով, բայց հիմնականում նրանք հադիսանում են սոցիալական եվ պրոգրեսիվիստական ուղվածություն ունեցող գաղափարների աջակիցները: Նրանց միասնական ձգտումը սեփական անձի ազատությունն ու լիակատար անկախությունն է, գլխավոր սկզբունքներն են «չվաճառվել», « հույսը դնել միայն սեփական անձի վրա» եվ «ուղիղ գործել»: Պանկերը հասարակության մյուս անդամներից տարբերվում են`իրենց սանրվածքով և երբեք մեքենա չեն նստում միայն մոտոցիկլետ:
Տոտեմապաշտություն (Տոտենիզմ)
Հիմքում ընկած է հավատն այն մասին, որ մարդկանց տվյալ խումբը ծագում է որևէ կենդանուց, բույսից կամ բնության երևույթից, որը գիտության մեջ ընդունված է կոչել <<տոհմ>>:
Առարկայապաշտություն (Ֆետիշիզմ)
Անշունչ առարկաների՝ ծառերի, ժայռերի, քարանձավների, պաշտամունքային հատուկ պատրաստված իրերի գերբնական հատկությունների նկատմամբ հավատն է:
Ոգեպատշություն (Անիմիզմ)
Ինքնուրույն գործող ոգիների կամ մարմնի մեջ ամփոփված հոգիների գերբնական էակների նկատմամբ հավատն է: Դրանք անտեսանելի են սակայն կարող են ազդել մարդկանց կամ շրջապատող աշխարհի վրա:
Հմայապաշտություն (Մոգություն)
Հնագույն մարդը ենթադրում էր, որ որոշակի հնարքների, գործողությունների, բառերի, երգի, պարի և այլ միջոցներով հնարավոր է անձրև առաջացնել, քամի բարձրացնել, բարձր բերք ապահովել, առատ որս ունենալ և այլն:
Комментариев нет:
Отправить комментарий